نظم مالی دنیا پساکرونا به روایت نوبلیست ها و متفکران اقتصاد - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران به نقل از شفقنا؛ در شرایطی که اقتصاد جهان درگیر عدم قطعیت های رادیکال درباره زمان بازگشایی مشاغل، عادی شدن شرایط، آغاز دوباره سفرها، کافی بودن یا نبودن یاری های بانک ها و دولت ها برای غلبه بر تبعات اقتصادی کرونا و مسایلی از این دست است، آگاهان بر این باور هستند که تنها یک موضوع روشن در این روزها وجود دارد، وآن هم چیزی نیست، مگر این واقعیت قطعی که پاندمی کرونا منجر به تغییرات دائمی در سپهرهای سیاسی و اقتصادی جهان خواهد شد.

چند متفکر و اقتصاددان نوبلیست به فارین پالیسی گفته اند که نظم اقتصادی جهان بعد از کرونا به شدت متفاوت از امروز خواهد شد.

در این زمینه جوزف ای.استیگلیتز با اشاره به اینکه پیش از این اقتصاددانان معتقد به جهانی سازی، سیاست های کشور ها در زمینه امنیت غذایی و انرژی را به شوخی می گرفتند می گوید که جهانی آینده متفاوت خواهد بود: از نظر اقتصاددانان در شرایط بحرانی می شد به کشور های دیگر متوسل شد. اما کرونا نشان داد که هر کشور باید منابع لازم را خودش تهیه کند. یعنی دوباره اهمیت مرزها را یادآوری کرد و تاکید نمود که هنوز واحد اساسی سیاسی و اقتصادی دولت- ملت است. استیگلیتز ضمن ناکارامد دانستن سیستم تامین جوامع مختلف در شرایط بحرانی که در روبروه با اختلالی غیرمنتظره خرد شد، می گوید سیستم اقتصادی بعد از کرونا باید جهانی سازی اقتصادی را همراه با جهانی سازی سیاسی پی بگیرد، و تا آن موقع هم کشور ها باید بتوانند توازنی میان جهانی سازی و خوداتکایی ایجاد نمایند.

رابرت جی شیلر نیز بر این باور است که جهان این روزها در شرایط جنگی به سر می برد و بنابراین مثل تمام شرایط جنگی امکان و لزوم انواع تغییرات وجود دارد. این متفکر شناخته شده انتشار روایاتی متعدد درباره درد و رنج و قهرمانی در روبروه با ویروس کرونا را نشانه های این شرایط جنگی عنوان نموده و می گوید که جنگ مشترک جهان باعث بروز همدردی و صمیمیت میان مردم کشور های پیشرفته و فقیر شده است. این صمیمیت از نگاه این متفکر دریچه ای است برای متوقف کردن فرایند نابرابری، به وسیله ایجاد نهادها و مؤسسات بین المللی ماندگار که پس از بحران هم صمیمیت ایجاد شده را پابرجا نگه دارند.

گیتا کوپیناس اما تغییرات بعد از کرونا را موجب ایجاد این نگرانی می داند که سیاستمداران از ترس و رعب اجتماعی در جهت مطامع خود بهره برداری نمایند. مدیر سازمان بهداشت جهانی می گوید که خطر واقعی، سو استفاده سیاستمداران از ترس جوامع و بهره برداری سیاسی از این ترس است: این نگرانی وجود دارد که محدودیت های موجود ادامه یافته و جلوی حرکت مردم به بهانه بهداشت عمومی گرفته گردد.

کارمن رینهارت هم هم زبان با بسیاری از متفکرین جهانی شرایط جدید را میخی دیگر بر تابوت جهانی سازی می داند: جهانی سازی که در زمان بحران اقتصادی 2008-2009 با آسیب روبرو شد و تاثیراتش را در مواردی چون بحران بدهی اروپا، برگزیت و جنگ تجاری ایالات متحده و چین دیدیم، تحت تاثیر این بحران جدید شاید به حال احتضار بیفتد. آزادی های مدنی نیز همین طور. در جهانی مدرن، از بحران 1930 به این سو مدام در بحران ها دیده ایم که هر بحرانی باعث افزایش پیش فرض های حاکمیتی، جلوگیری از توسعه اقتصادی و ظهور و تحکیم پوپولیسم می گردد. کرونا نیز بی تردید چنین عواقبی خواهد داشت.

آدام پوسن نیز باور دارد که تحت تاثیر کرونا بدتر شدن شرایط اقتصادی را باید انتظار داشت: پاندمی کرونا از چند منظر به اقتصاد جهان آسیب خواهد رساند. اول این که رکود مادی به همراه خواهد داشت. ترکیبی از کاهش رشد بهره وری و عدم بازدهی سرمایه گذاری خصوصی؛ که می تواند باعث خودداری افراد از ریسک پذیری شده و این هم به نوبه خود صرفه جویی بیشتر و کاهش تقاضا و نوآوری را در پی دارد. دومین آسیب هم افزایش شکاف بین کشور های ثروتمند و دیگر کشورها است، یا نوعی ناسیونالیسم اقتصادی، که موجب جدایی اقتصاد های جهان خواهد شد. سومین آسیب نیز افزایش اتکای اقتصادهای در حال توسعه جهان به دلار، و البته کم ظرفیتی و کشش کم اقتصاد آمریکا در این روزهای بحرانی است که می تواند منجر به نارضایتی مداوم گردد.

آدام توز می گوید که تاثیرات کرونا دایمی خواهد بود و اقتصاد حداقل در کوتاه مدت به شرایط نرمال باز نخواهد گشت: با این که از زمان آغاز بحران مدام این بحران را با بحران های 1914، 1929، 1941 قیاس نموده اند، اما باید به این موضوع توجه داشت که شوک اقتصادی اخیر بسیار عمیق تر است، و با ادامه این فرایند بی تردید زخم های اقتصادی هم عمیق تر خواهد شد و به همان نسبت هم بهبودی کندتر رخ خواهد داد. با این که شرایط جدید نشان داده که در امور اقتصادی عدم قطعیتی عجیب و اساسی حاکم است و این جلوی پیش بینی اوضاع آینده را می گیرد.

از نگاه لورا داندره تایسون از دست رفتن مشاغل عظیم ترین آسیب اقتصادی کروناست: در روزهای بعد از پاندمی کرونا شاهد تسریع فرایند دیجیتالیزه شدن و اتوماسیون خواهیم شد؛ که باعث ازدیاد سرعت و شدت از بین رفتن شغل های کم مهارت، و در نتیجه افزایش نابرابری خواهد شد. مشاغلی که حتی با بهبود اوضاع نیز بازنخواهند گشت. و این رکود اشتغال غیر استاندارد و کوتاه مدت و برده داری مدرن را تقویت خواهد نمود.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها